De Streek

Cultuur

Ook het enorme aanbod cultuur trekt vele mensen aan om op vakantie te gaan in Portugal. Sintra is één van die plaatsen vol geheimen en magie , waar natuur en mens in zo'n perfecte harmonie leven, dat de UNESCO de stad op de Werelderfgoedlijst heeft geplaatst. De stad Caldas da Rainha dankt haar naam aan de thermale bronnen. Nazaré met zijn milde klimaat en grote landschappelijke schoonheid bezit één van de oudste visserijtradities van Portugal. Ook plaatsen zoals de ommuurde stad Obidos, het beroemde bedevaartsoord Fatima, Torres Vedras, Alcobaça enz. zijn zeker een bezoekje waard. 

Hieronder wat meer info...

Obidos

Obidos  ligt boven op een berg vlak bij de Atlantische kust en was ooit van strategisch belang voor de verdediging van het grondgebied. Het werd al bevolkt voordat de Romeinen het Iberisch Schiereiland innamen en kende een nog grotere bloei vanaf het moment dat het werd uitgekozen door de koninklijke familie. 

Binnen de stadsmuren bevindt zich een goed bewaard kasteel tussen een labyrint van smalle straatjes en charmante witte huisjes. Tussen de portieken in Manuelijnse stijl, de met bloemen versierde ramen en de kleine pleintjes, vindt u verschillende bezienswaardigheden, goede voorbeelden van de religieuze en civiele architectuur uit de gouden tijden van het stadje.

Sintra

Sintra is een magische, mysterieuze plaats waar mens, natuur in perfecte harmonie  leven dat UNESCO het stadje op de Werelderfgoedlijst heeft geplaatst.

Het fantastische paleis Palácio da Pena is één van de grootste voorbeelden van de herleving van de Romantiek in de 19e eeuw in Portugal.

Het paleis ligt op de heuvel Monte da Pena en werd gebouwd op de plaats waar vroeger een monnikenklooster stond van de Orde van Sint Hieronymus. Het was de vrucht van de verbeelding van Ferdinand van Saksen-Coburg-Gotha, die trouwde met koningin D. Maria II in 1836. Hij raakte verliefd op Sintra en besloot het klooster en de omringende landerijen te kopen om daar het zomerpaleis van de koninklijke familie te laten bouwen. 

Hij paste Portugese architectonische en decoratieve vormen toe in revitalistische stijl (neogotisch, neomanuelijns, neo-islamitisch, neorenaissance) en rondom het kasteel liet hij een magnifiek park in Engelse stijl aanleggen, met een grote variëteit aan exotische boomsoorten.

 

Alcobaça

Alcobaça ligt in de dalen van de rivieren Alcoa en Baça, die volgens enkele schrijvers Alcobaça de naam gaven. Anderen beweren weer dat de naam van deze plaats een Arabische oorsprong heeft, die opgesplitst is om de twee rivieren te benoemen.

De stad Alcobaça dankt haar faam en ontwikkeling aan het klooster of Koninklijke Abdij van Santa Maria, gesticht in 1153 in opdracht van de Orde van de Cisterciënzers. De bouw ving pas aan in 1178 op terreinen die geschonken waren aan broeder Frei Bernardo de Claraval, stichter van de Orde van de Cisterciënzers, door de eerste koning van Portugal, D. Afonso Henriques, ter inlossing van een gelofte, na de herovering van Santarém, dat tot 1147 onder moors bestuur stond.

Het klooster besloeg een groot terrein, ook wel de "couto" (schuilplaats) van Alcobaça genoemd, waar de Orde van de Cisterciënzers de plaatsen in de omgeving ordende, de stadjes en de landgoederen organiseerde en de landbouw dynamischer maakte, waarbij ze nieuwe technieken en producten introduceerde, kenmerken die tot op heden behouden zijn. De regio is vandaag de dag nog steeds één van de belangrijkste fruitproducenten van Portugal.

Gebouwd volgens het model van de abdij van Claraval, het moederhuis van de Orde van de Cisterciënzers in Frankrijk, is het klooster Mosteiro de Alcobaça een prachtig monument dat door de UNESCO uitgeroepen is tot werelderfgoed van de mensheid

Kustlijn

CASA CARVALHO ligt in de zilverkust of de Costa de Prata op 45 minuten rijden van de hoofdstad Lissabon.
Dit gebied kenmerkt zich door zijn verscheidenheid gaande van  prachtige rotskusten afgewisseld door gouden stranden, afwisselende natuur en pittoreske dorpjes. 

Op 20 minuten rijden van de woning ligt Peniche met zijn  brede zandstranden, de meest westelijke stad van Europa. Peniche is een stad en gemeente in het Portugese district Leiria met ongeveer 15600 inwoners.

In het fort op de rotsen aan de kust is een museum ondergebracht. Het geeft in de eerste plaats een overzicht van tradities, folklore, gebruiksvoorwerpen, enz van de lokale bevolking, maar er kan ook een bezoek worden gebracht aan de voormalige gevangenis die tijdens de dictatuur onder Salazar hier was ingericht en waar dissidente denkers werden weggestopt.

Vanuit Peniche kan je met de boot een daguitstap maken naar de prachtige Berlenga-eilanden in de Atlantische Oceaan en is 10 tot 15 kilometer uit de Portugese kust gelegen, ten westen van Peniche.  Vanuit Peniche is er een bootverbinding met de eilanden.

Berlenga Grande is het enige bewoonbare eiland en de bewoning gaat terug tot in de oudheid: de eilanden werden genoemd in Geographia van Claudius Ptolemaeus als Λονδοβρίς (Londobris). Veel later werd het het eiland aangeduid als Saturno door Romeinse geografen, en werd opeenvolgend bezocht door moslims, Vikingen en piraten/kapers uit Engeland en Frankrijk.

In 1513 stichtten monniken van de Orde van São Jerónimo, met de steun van koningin Eleonora, een nederzetting op het eiland om hulp te bieden voor navigatie en slachtoffer van frequente scheepswrakken. Het klooster (het klooster van de Misericórdia da Berlenga) bleef tot de 16e eeuw, toen de ziekte, gebrek aan communicatie (als gevolg van voortdurend slecht weer) en de regelmatige aanvallen van piraten en kapers (uit Engeland en Frankrijk), de monniken dwong om hun klooster op het eiland te verlaten.

Na de Portugese Restauratieoorlog, tijdens het bewind van koning Johan IV, bepaalde de oorlogsraad dat de kloosterruïnes gesloopt dienden te worden en met de rotsblokken een kustverdediging te bouwen die zou helpen bij de bescherming van de nederzettingen aan de kust; het Fort van São João Baptista das Berlengas is opgebouwd uit de overblijfselen van de kloosterruïnes. In 1655, tijdens de bouw, weerstond het al een aanval door drie kustpiraten.

De vuurtoren van het eiland werd gebouwd in 1841. In de 20e eeuw werd een zonnepaneel geïnstalleerd in de vuurtoren.

Op 8 km van de woning ligt Areia Branca waar surfers aan hun trekken komen. 
Een andere zeer geliefde badplaats is Foz do Arelho, gekend voor zijn prachtige lagune van Obidos die uitmondt in de Atlantische Oceaan. Deze leuke plaats is zeer geschikt om met kleine kinderen naartoe te gaan.

Op een 30 minuten rijden kom je Nazaré tegen, een paradijs voor surfers gekend om zijn hoge golven, veroorzaakt door de Canyon van Nazaré.

Ten noorden van het strand – op de heuvel – bevindt zich de oude kern Sitio. Dat gedeelte is over de weg slechts via een grote omweg te bereiken, maar kan ook met een "kabeltram" genomen worden. Deze voert recht tegen de heuvel op naar Sitio. Deze kern bestaat uit een wirwar van straatjes die bijna allemaal uitkomen op het grote plein met kathedraal. Vanaf de balkons aan de rand van de heuvel is er zicht op het lager gelegen plaatsje Nazaré.